Kunst & Riesling

Carl Rochlitz en Ilse Michielsen hebben in Rijkevorsel een wijnboetiek, in Bernkastel een kunstgalerij. Voeg een dosis kunst, informatica en wijn samen, even schudden, match het geheel met een Oost-Vlaming en een Antwerpse en je bekomt het boeiende verhaal van kunstglaswerk, investeren in twee landen, parelende riesling en Vlaamse nuchterheid. Ilse Michielsen is van Beerse en is er eentje die thuishoort in de categorie ‘Elixir of Life’. Ze zorgt voor spirit en maakt de wereld graag wat mooier. De wieg van echtgenoot Carl Rochlitz stond in Gent en is met zakelijk inzicht bijzonder complementair. Ilse: “Vaak zegt hij, geef niet te veel wijn weg... Zo ga je niet rijk worden…” De toon is gezet…

Mooi is dat. De Antwerpse Kempen heel vroeg op de dag doorkruisen. Weilanden, weilanden en nog eens weilanden met ergens daartussen kapel ‘Onze-Lieve-Vrouw van 7 Weeën’ in Achtel. Ik rij als een schildpad achter tonnen tractors en voorwaar ook nog een paard en kar. Rijkevorsel nadert… De bekende schrijvers Aster Berkhof en Leo Pleysier maar ook Georges Kooymans van The Golden Earring wonen hier of zagen er het levenslicht. Aan de drukke Merksplassesteenweg plots een modern gebouw met opvallend veel glas en een ruime parking. Welkom in Red & White. Welkom bij Ilse.

Communie & wijn
De jeugd van Ilse verliep heel rimpelloos in Beerse. Kunst en wijn genoten al op jonge leeftijd haar uitgesproken voorkeuren. De interesse voor wijnen werd nog groter toen ze Carl ontmoette. 
Ilse: “Carl had in de familie een nonkel die een meer dan een gemiddelde wijnkelder had. Als er dan al eens één van die flessen soldaat gemaakt werd, vroeg ik mij af welke fles zou je best bij cote à l’os drinken, wat zou ik best bij een spaghetti schenken, enz. Mijn belangstelling voor wijnen was toen al jaren aan de gang. Ik heb recent zelfs nog communiefoto’s ontdekt waarop ik met een glas wijn in mijn christelijke handjes stond. Kan je nagaan, maar grootvader zei dat het mocht omdat er niet teveel alcohol in zat. Blijkt dat het om Riesling wijn ging en dat ik het al een toppertje vond. Het bijna logische gevolg was dat ik wijncursussen ging volgen.” 

Veelzijdige druif
Tot de favorieten van Ilse en Carl hoorden van meet af aan Riesling wijnen. 
Ilse: “Riesling is echt de meest veelzijdige druif. Van heel droog tot stroperig zoet, van de Kabinett tot de Eisein en Trockenbeerenauslese toe. Door de opwarming van de aarde is deze laatste steeds moeilijker te maken. De wijnboer maakt die alleen nog uit liefde want daar verdient hij niets meer aan. Door mijn interesse voor de Riesling was de link naar de Moezelstreek snel gelegd. Dat werd nog versterkt toen mijn toenmalige wijnleraar Hans Van Nyen me vroeg of ik een paar proefflessen van ene Gerhard Eifel in Trittenheim kon meebrengen voor hem. Laat dat nu uitgerekend één van de toppers op vlak van Riesling zijn, dus mijn passie werd na dat bezoek nog eens extra aangewakkerd. Enfin, ik volgde alles samen twintig jaar wijnonderricht en toen vond ik de tijd rijp om zelf wijnlessen te geven.”

Divers publiek
Met al die kennis – gekoppeld aan de passie die Ilse en Carl voor het product toonden – begon bij Carl het idee te rijpen om een eigen zaak te starten. 
Ilse: “Dat kwam automatisch omdat vrienden en kennissen ons vroegen of ze geen wijn konden kopen. Aanvankelijk zijn we in bijberoep bij ons thuis gestart met proefgroepjes, maar we voelden dat het aansloeg en in 2010 hebben we deze moderne showroom ingenomen. Ik koos voor de naam Red & White omdat het min of meer voor de hand lag en zo is de bal goed aan het rollen gegaan. Onze bezoekers zijn zeer divers. Zo hadden we onlangs een bankinstelling die een speciale avond voor haar klanten in onze showroom organiseerdeIn het eerste gedeelte kwamen de financiële zaken allemaal aan bod en na de pauze mocht ik uitvoerig mijn zegje doen over wijnen, gekoppeld aan een wijnproeverij. Zij dus het droge gedeelte en ik het smakelijk fragment.” 

Wijnboeren met hart & passie
Ilse heeft een zestienjarige loopbaan als leerkracht Kunstonderwijs in Stella Maris achter de rug en ook daar ziet Ilse een duidelijk verband. Kunstonderwijs en het maken van wijnen hebben verrassende gelijkenissen, aldus Ilse en er zijn volgens haar nog veel meer gemeenschappelijk kenmerken.   

lse: “Vooral de kleinschaligheid is een belangrijk item. Doe je iets met kunst dan moet dat in de eerste plaats met liefde gebeuren en vaak wordt er heel individueel gewerkt. Wijn maken is ook zoiets en heeft dezelfde eigenschappen. De wijnboeren die wij kennen, doen dat dagdagelijks met hun hart. Eenmaal je met grote bidons aan de slag gaat, wordt het een product en kun je dat beroep niet meer met diezelfde liefde en passie doen. Soms heb ik over dit onderwerp wel eens ferme discussies, maar niemand zal me ooit van deze visie kunnen doen veranderen.” . 

Sehnsucht nach Bernkastel
Ik liep in de les ‘Duits‘ compleet verloren. Nu ja, dat was ook wel een beetje de schuld van de school. Wie plant er nu in hemelsnaam dat soort lesuren om negen uur ’s morgens? Tientallen zomers later haspel ik het traject Antwerpen-Bernkastel af, goed voor zo’n drie uur autostrade en ik lees probleemloos ‘Zoll’, ‘Abfahren’ en Biergarten’. Zo’n vijftien kilometer voor onze bestemming, verlaten we de Autobahn en sjokken gezapig door de prachtige Moezelstreek. Kilometerslange groene steile hellingen met uitgestrekte wijngaarden en dicht beboste oevers vormen het decor van dit laatste gedeelte. 

We volgen bijna blindelings de veelbezongen Moezel en hoe dichter we Bernkastel naderen, hoe kenmerkender de huizenbouw is: eeuwenoude vakwerkhuisjes lijken zo weggeplukt uit een ansichtkaart. Het verkeersvrije centrum laten we links liggen en enkele tellen later staan we in de Graacher Strasse. Iets hogerop liggen de legendarische wijngaarden waaraan Bernkastel haar wereldfaam te danken heeft: de Bernkasteler Doctor. De wijnen van deze 3,25 hectare grote Rieslingwijngaard brachten ruim 100 jaar terug al veel geld op en doen dat nog steeds.
Zowat halfweg de straat stappen we Galerie Tor binnen waar Ilse zich ontpopt als een ontwapenende gastvrouw. In de galerij ontdekken we al meteen verschillende kunstwerken van haar. Toch pareren Ilse en Carl onze vraag bijna onmiddellijk wat hier te koop is. “Eigenlijk gaat het bij TOR, net zoals bij Red & White, niet over verkopen, maar om schoonheid te ontmoeten. De bezoekers willen we met dit alles in contact brengen. Beschouw mijn collectie als artistieke ambachtelijke producten die gemaakt werden vanuit het hart. Puurheid is daarbij belangrijk want er is al zoveel artificieel. De verf van de schilderijen maak ikzelf, met aardepigmenten. De aarde is immers wat ons allen verbindt. De juwelen en de sjaals die hier liggen, maak ik eveneens het meeste zelf. Weet je, deze wijnen en de producten van TOR brengen poëzie. Wijn is gebottelde poëzie, zeker als je het over Riesling hebt. Hier in Bernkastel hebben wij voor ons een baken gevonden van authenticiteit. Er hangt geschiedenis in de lucht. Ik zeg je: onze tijd heeft ridders van 'schoonheid' nodig meer dan ooit!”
Ik dwaal rond in het moderne pand en lees een van de gedichten van Ilse die gebundeld zijn in haar boek:

Die naturel is stilaan zeldzaamheid geworden. Als ik mijn hoofd even buiten steek, bemerk ik dat de Graachstrasse plots baadt in een heerlijk zonlicht. Ik noteer: Tor; en oase midden de kwetterende toeristengekte…